… God Die eenzamen in een huisgezin plaatst, Die gevangenen uitleidt in voorspoed; maar de opstandigen wonen in een dor land. (Psalm 68:7)
Eenzaamheid is een heel verdrietig maar veel voorkomend fenomeen. In onze wereld vandaag zijn er vele miljoenen mensen eenzaam. Hoewel de wereldbevolking in hoog tempo toeneemt en veel mensen in grote steden wonen, zitten die dichtbevolkte steden en deze dichtbevolkte aarde vol met eenzame mensen.
Weet je, het is mogelijk om eenzaam te zijn terwijl je je midden tussen de mensen bevindt. Het is heel goed mogelijk om eenzaam te zijn in een grote stad. Ik weet dat, omdat ik heel veel van zulke mensen heb ontmoet.
Maar eenzaamheid is niet Gods bedoeling voor een mensenleven. Al direct aan het begin van de geschiedenis van de mens zei God: ‘Het is niet goed dat de mens alleen is.’ Dus bedacht God voor de eerste mens een metgezel. Dat is de houding van God. Hij wil ons uit ons isolement en uit onze eenzaamheid halen. Hij wil ons in Zijn eigen familie plaatsen. Hij wil ons mensen geven om vriendschap en omgang mee te beleven. Dat is Zijn plan. We lazen het in Psalm 68: God plaatst eenzamen in een huisgezin. Zelfs als we gevangenen zijn, leidt Hij ons uit in voorspoed (de Engelse NIV zegt hier heel mooi: ‘met gezang’).
Er is echter één soort mensen dat door God niet uit hun eenzaamheid kunnen worden gehaald: de opstandigen. Zij wonen in een dor land. Dus als jij eenzaam bent, realiseer je dan goed dat God jou pas kan helpen als je je opstandigheid loslaat, als je afstand doet van je trots en eigenzinnigheid, van je wil om onafhankelijk te zijn. Als je je tot God wendt om Zijn genade, dan ontfermt Hij Zich over jou en plaatst Hij je in Zijn familie.
