Het woord 'volmaakt' beangstigt sommige mensen. Ze hebben het idee dat volmaakt zijn betekent dat je nooit iets verkeerd doet, nooit iets verkeerds zegt en nooit fouten maakt. Ze zeggen: ,,Als dat het doel is, dan geef ik het op. Dat is onhaalbaar." Maar het woord 'volmaakt' staat in de Bijbel, dus we kunnen ons er niet aan onttrekken. Vroeg of laat worden we ermee geconfronteerd, dus we kunnen maar beter bestuderen wat de Bijbel ermee bedoelt. 'Volmaakt' heeft in de Bijbel drie betekenissen. De eerste is 'volwassen' of 'volgroeid'. Deze betekenis kunnen we allemaal prima hanteren; dat is niets om zenuwachtig van te worden. Een andere gerelateerde betekenis is 'volledig' of 'compleet', oftewel zonder gebrek of gemis. Onthoud dat deze twee betekenissen niet altijd samen hoeven te gaan. Iemand kan helemaal volgroeid zijn en toch lichamelijke gebreken vertonen. Men kan zelfs bepaalde lichaamsdelen geheel missen, zoals een been of een orgaan. Dan is hij of zij wel volwassen en volgroeid, maar toch incompleet. In het beeld van volmaaktheid zoals de Bijbel het beschrijft, moeten we de verschillende betekenissen van volwassenheid en perfectie combineren. De volmaking der heiligen uit Efeze 4:12 heeft een Griekse vorm die 'samenvoegen' of 'verbinden' betekent. Een vergelijkbaar woord wordt gebruikt in Hebreeën 11:13, waar staat dat door het Woord van God de wereld geordend is (NBV). Het woord 'volmaakt' heeft kennelijk dus ook te maken met iets samenvoegen op zo'n wijze dat ieder deel harmonieus met de andere delen samenwerkt en doet waarvoor het gemaakt is. Deze drie betekenissen - volgroeidheid, compleetheid en juiste integratie of samenvoeging - passen op zo'n manier in elkaar, dat het geheel in harmonie functioneert. Dat is precies het doel dat de Bijbel voor ons als gelovigen beoogt. | 
