Vanwege het Paasweekend zullen bestellingen op 2 april pas verzonden worden.

sluit
Shop Doneer

Immanuël, God met ons!

Leestijd: 3 min.
Vandaag wordt op vele plaatsen in de wereld het Kerstfeest gevierd; de herdenking van Jezus Christus die naar de aarde kwam als het Licht van de wereld en het Brood des Levens. De Bijbel beschrijft Hem ook als de laatste Adam (zie 1 Korinthiërs 15:45).

Er zijn enkele interessante parallellen of juist tegenstellingen tussen de verzoeking van (de eerste) Adam en de verzoeking van Jezus, de laatste Adam. Adam werd verzocht in een prachtige hof, omringd door ieder mogelijk bewijs van Gods liefdevolle zorg. Jezus werd met zijn verzoeking geconfronteerd in een barre woestijn, met als enig ­gezelschap de wilde dieren (zie Markus 1:1-3). Adam bezweek voorde verleiding door te eten. Jezus overwon de ver­zoeking juist door te vasten. De gevolgtrekkingen uit deze ver­gelijking gaan heel diep! Als we terugkijken naar satans ontmoeting met Eva, merken we op dat de boom haar eveneens met deze drie basisvormen van verzoeking confronteerde. De slang deed een beroep op haar eetlust -de begeerte van het vlees, en op haar ogen, namelijk de boom en vrucht die er zo verleidelijk uitzag- de begeerte van de ogen. Hij deed ook een beroep op haar ego, met de belofte dat het haar kennis zou geven en haar zou bevrijden van haar afhankelijkheid van God -de hoogmoed van het leven. In essentie is zonde niet het doen van iets verkeerds. Zonde is het verlangen om onafhankelijk te zijn van God. Als dit verlangen in ons de kop opsteekt, dan komen we geestelijk in gevaar. In het geval van Eva was kennis het middel waarmee zij hoopte haar onafhankelijkheid te bereiken -de kennis van goed en kwaad. Dit is één van de middelen waarmee mensen proberen onafhankelijk te worden van God. Andere middelen zijn welvaart en rijkdom, roem of macht. Eén van de meest subtiele vormen is religie. We kunnen zo religieus worden dat we God niet langer nodig hebben. Gemotiveerd door haar begeerte naar onafhankelijkheid, bracht Eva haar vertrouwen in Gods Woord over op haar eigen zintuigen. Als gevolg daarvan gaf ze al snel toe aan de drievoudige verleiding van de boom en nam ze de vrucht ervan. Toen gaf zij ook haar man te eten van de boom, en hij at, en beiden werden door hun ongehoorzaamheid van God vervreemd. In het licht van deze analyse van Genesis 3:1­6 kennen we nu de aard van verleiding. Geloof in de onzichtbare werkelijkheid van God en zijn Woord is het oorspronkelijke en natuurlijke uitgangspunt voor de mens; ongeloof is onnatuurlijk en verdorven. Toegeven aan verzoeking vervreemdt de mens van zijn natuurlijke geloof in God en Zijn Woord. In plaats daarvan doet het een beroep op de (lichamelijke) zintuigen van de mens. Als we het tot op de wortel nagaan, is iedere verzoeking een verleiding tot ongeloof. Het motief dat ongeloof gebruikt, is het verlangen om onafhankelijk van God te zijn. Het resultaat dat ongeloof voortbrengt, is ongehoorzaamheid, rebellie tegenover God. Het resultaat van geloof is daarentegen gehoorzaamheid en afhankelijkheid van God - een heerlijke afhankelijkheid van onze almachtige Schepper die van ons houdt en zichzelf met ons verzoende door Zijn Zoon naar de aarde te sturen. Hij is gekomen als het Licht der wereld en het Levende Brood, ons ons pad te verlichten en om ons geloof elke dag te voeden, zodat we Gods heerlijkheid ervaren, we de zonde achter ons laten en elke dag groeien naar het beeld van Zijn Zoon, Jezus Christus. Immanuël God met ons!
Dank U Heer Jezus, dat U als een kind naar de wereld bent gekomen en de prijs voor mijn leven heeft betaald, om nu voor altijd mijn Redder, mijn Wonderbare Raadsman, mijn Vredevorst en Machtig God te zijn! Amen.