Ons doel...

Vandaag werpen we nog een laatste blik op de enorme, veelvuldige betekenis van Jezus' opstanding, en wat die voor ons betekent.

Het derde feit over de opstanding is dat ze het doel is van ons hele leven als christen. Waarschijnlijk zijn we het er allemaal mee eens dat we niet meer toegewijd zijn aan de Heer dan Paulus was. Hij was een apostel, hij had de Heer gezien, hij had de gaven van de Geest functionerend in zijn leven, en hij had gepredikt en daar geweldige resultaten van gezien. We zouden denken dat zo iemand toch vanzelfsprekend een kandidaat zou zijn voor de opstanding... Maar Paulus ging daar niet van uit en zijn voorbeeld is onze studie beslist waard:

Ja, beslist, ik beschouw ook alles als schade vanwege de voortreffelijkheid van de kennis van Christus Jezus, mijn Heere, om Wie ik dat alles als schade ervaren heb. En ik beschouw het als vuiligheid, opdat ik Christus mag winnen en in Hem gevonden word, niet met mijn (eigen) rechtvaardigheid, die uit de wet is, maar die door het geloof in Christus is, namelijk de rechtvaardigheid uit God door middel van het geloof. (Filippenzen 3:8-9)

Wat je nodig hebt, is een rechtvaardigheid van God, die je ontvangt door geloof. Je kunt misschien heel godsdienstig zijn, heel consequent en regelmatig in je kerkgang, je geeft misschien gul aan goede doelen, maar als je niet Gods rechtvaardigheid bezit, dan zal je het niet redden tot in de hemel, want niets anders kan je daar brengen. Paulus maakte zich hier heel druk om.

opdat ik Hem mag kennen, en de kracht van zijn opstanding, en de gemeenschap met Zijn lijden, doordat ik aan Zijn dood gelijkvormig wordt... (Filippenzen 3:10)

In de Tweede Wereldoorlog diende ik als verpleger in het Britse leger van Hare Majesteit de Koningin, bij de Medische troepen, en soms moest ik zorgen voor soldaten die gevechten hadden meegemaakt. Ik leerde toen dat als mannen samen door zeer zware omstandigheden gaan, dat hen samenbindt op een manier die zo diep en grondig is, dat hun saamhorigheid door niets gebroken kan worden - ook al komen ze uit totaal verschillende achtergronden - qua gezin, qua opleiding en qua economische welstand. Ik denk dat Paulus daarom zei: ...opdat ik Hem zou kennen, en de kracht van zijn opstanding, en de gemeenschap met Zijn lijden. Hij wilde met Jezus verbonden zijn op een manier die door niets gebroken kan worden.

Een conclusie is helder: Niemand mag het vanzelfsprekend aannemen dat hij of zij deel zal hebben aan de eerste opstanding. Het is een doel dat we voortdurend voor ogen moeten houden. Hierin is Paulus ons voorbeeld:

Niet dat ik het al verkregen heb of al volmaakt ben, maar ik jaag ernaar om het ook te grijpen. Daartoe ben ik ook door Christus gegrepen. Broeders, ikzelf denk niet dat ik het gegrepen heb, maar één ding doe ik: vergetend wat achter is, mij uitstrekkend naar wat voor is, jaag ik naar het doel: de prijs van de roeping van God, die van boven is, in Christus Jezus. (Filippenzen 3:12-14)