Over de bereidheid om anderen te dienen, schrijft Paulus aan de christenen van Korinthe. Paulus' achtergrond was die van een strenge, wettische, orthodoxe Jood. Hij was een farizeeër en had de kwalificaties om rabbijn te zijn. Hij bezat het soort van rechtvaardigheid dat ervoor zorgde dat hij afstand hield van andere mensen, die hij eigenlijk beschouwde als een lager soort (Hij verachtte hen zelfs). Maar toen hij Jezus leerde kennen, vond de meest geweldige verandering plaats in zijn diepste wezen. Uit de brief blijkt dat de Korinthiërs behoorden tot de zondaars van de aarde; er zaten prostituees, homoseksuelen, dronkaards en zelfs incestplegers bij. Ze waren geen mensen van de meest fijnbesnaarde klasse. Korinthe was een van de belangrijkste zeehavens in de oude wereld; zoals zovele havensteden, zat de stad Korinthe vol met dit soort mensen. Maar lees de schokkende stelling van Paulus eens: Want wij prediken niet onszelf, maar Christus Jezus, de Heere; en onszelf als uw dienstknechten om Jezus' wil. (2 Korinthe 4:5) De trotse farizeeër zegt hier dat hij een dienstknecht van - nota bene - de Korinthiërs wil zijn! Merk je ook de drie stappen op die Paulus hier noemt? 1. Onttroon jezelf (wij prediken niet onszelf...), 2. Geef Jezus de troon (Christus Jezus, de Heere) en 3. Dien de ander (uw dienstknechten om Jezus' wil). Dit zijn drie fundamentele stappen om te ontsnappen aan zelfgerichtheid. | 
