De elfde 'laten wij'-uitspraak in Hebreeën, staat in hoofdstuk 13: Daarom heeft ook Jezus, om door zijn eigen bloed het volk te heiligen, buiten de poort geleden. Laten wij dan naar Hem uitgaan buiten de legerplaats en zijn smaad dragen. Want wij hebben hier geen blijvende stad, maar wij zoeken de toekomstige. (Hebreeën 13:12-14) Deze tekst gaat over onze houding en relatie met de tegenwoordige wereld. Er staat dat deze wereld niet ons thuis is. We hebben geen blijvende plaats op aarde. De wereld verwierp Jezus, dreef Hem uit hun stad en kruisigde Hem buiten de stadspoorten. De Bijbel benadrukt steeds het feit dat Jezus' kruisiging buiten de stadsmuren plaatsvond. Jezus werd afgewezen en uit de samenleving gestoten; de wereld wilde Hem niet. En op de manier waarop de wereld Jezus behandelde, zal ze - vroeg of laat - ook ons, zijn volgelingen, behandelen. We moeten bereid zijn om naar Hem uit te gaan - naar de plaats van kruisiging, afwijzing en schaamte - en zijn smaad te dragen. Ergens anders in Hebreeën staat dat de smaad van Christus grotere rijkdommen voortbrengt dan alle schatten van Egypte (11:26). Zijn smaad wordt dus onze heerlijkheid. De schrijver geeft vervolgens een schitterende reden om die smaad te dragen: Want wij hebben hier geen blijvende stad. Andere mensen mogen denken dat deze wereld permanent is, maar wij weten beter. ...maar wij zoeken de toekomstige. Er is een specifieke stad die de bestemming en het thuis is van alle gelovigen. Daar horen wij thuis. Ben jij er diep van doordrongen dat deze wereld niet jouw thuis is - niet jouw blijvende verblijfplaats? Laten we onze toekomstige stad zoeken... | 
