Paulus vervolgt zijn aanmoediging over het rennen van de wedloop met:
En iedereen die aan een wedstrijd deelneemt, beheerst zich in alles.(1 Korinthe 9:25a)
De frase 'beheerst zich...' is een ander woord voor zelfdiscipline. Paulus denkt duidelijk aan de Olympische Spelen van de Klassieke Wereld, die overigens model stonden voor de hedendaagse Olympische Spelen. Wat gold voor de Olympische Spelen van vroeger, geldt niet minder voor de Olympische Spelen van nu. Paulus geeft ons één van de meest levendige voorbeelden van de noodzaak van zelfbeheersing.
We lezen verder om erachter te komen hoe dit van toepassing is op onze levens:
Zij nu doen dat om een vergankelijke krans te ontvangen, maar wij om een onvergankelijke te ontvangen. (1 Korinthe 9:25b)
De 'gouden medaille' bij de antieke Olympische Spelen was een lauwerkrans die op het hoofd van de winnaar werd geplaatst. Natuurlijk verwelkte die na een poosje, maar het was toch een teken van geweldige eer. Paulus zegt vervolgens dus ook; datgene waar deze Olympische atleten voor streden, zou snel verwelken en verdorren. Maar dan voegt Paulus er aan toe dat wij streven naar een 'onvergankelijke', een niet verwelkende kroon... Voor ons ligt de mogelijkheid om een kroon, een gouden medaille, te winnen, eentje die eeuwig is.
In vers 26 past Paulus deze waarheid toe op zijn eigen leven: Ik loop daarom niet zonder duidelijk doel. Met andere woorden, Paulus zegt: "Ik weet voor welk einddoel ik mij inspan en loop; ik wijk niet af naar rechts of naar links. Ik loop rechtstreeks naar het einddoel".
Ik heb vaak betoogd, dat als je je nergens op richt, dan kom je ook nergens. Eén van de grootst mogelijke tragedies in een christenleven is doelloosheid. Iedere gelovige behoort een duidelijk doel te hebben.
Wees alsjeblieft niet iemand die gewoon een religieuze routine volgt - je gaat netjes elke zondag naar de kerk en woensdagavond naar de Bijbelstudie, en misschien op nog een andere avond naar een huiskring. Dat is allemaal goed en wel, maar op de lange duur zal je geestelijk verdorren, tenzij je een helder, vastomlijnd doel voor ogen hebt.
