De enige vereiste om Gods genade te kunnen ontvangen, is nederigheid. We moeten ons voor God vernederen om Zijn genade te kunnen ontvangen. Nederigheid of verootmoediging is een beslissing die we zelf moeten nemen; niemand anders kan dit voor ons doen. Ik geloof niet dat het Bijbels is om te bidden: ,,Heer, maak me nederig”, want God zegt zelf in de Bijbel: ,,Als je nederig wilt worden, verneder dan jezelf!” In Jakobus 4:6-7 lezen we:
Hij echter geeft des te meer genade. Daarom zegt de Schrift: God keert zich tegen de hoogmoedigen, maar aan de nederigen geeft Hij genade. Zo onderwerp u dan aan God. Bied weerstand aan de duivel en hij zal van u wegvluchten.
Merk op dat God twee verschillende houdingen heeft. Allereerst keert Hij zich tegen trotse mensen. En ten tweede: aan de nederigen geeft Hij genade. Als je Gods genade wilt ontvangen, moet je je dus onderwerpen aan God; laat je trots varen en verootmoedig jezelf. Pas als we ons aan God hebben onderworpen, komen we in de positie om de duivel te weerstaan. En geloof me, als je de duivel probeert te weerstaan zonder je aan God te hebben onderworpen, dan heeft dit een vernietigende uitwerking op je leven. De eerste vorm van nederigheid is dus onze onderwerping aan God.
Het Nieuwe Testament leert ons echter ook dat we ons moeten onderwerpen aan elkaar. In 1 Petrus 5:5-6 verwijst de schrijver naar dezelfde passage uit Spreuken waar ook Jakobus naar verwees.
Evenzo, jongeren, schik je onder de ouderen; en schik u allen onder elkaar; wees met ootmoed bekleed, want God keert zich tegen de hoogmoedigen, maar de nederigen geeft Hij genade. Verneder u dan onder de krachtige hand van God, opdat Hij u op Zijn tijd verhoogt.
Hier lezen we opnieuw dat God zich keert tegen trotse mensen, maar Hij geeft genade aan de nederigen. Petrus zegt hier dat we ons voor God moeten vernederen, maar ook dat we ten opzichte van elkaar een nederige houding moeten hebben.
In Efeze 5:21 zegt Paulus hetzelfde tegen hen die zich rekenen tot de ‘kinderen die wandelen in het licht’: Wees elkaar onderdanig in de vreze Gods. Andere vertalingen zeggen hier: Onderwerp u aan elkaar in de vreze van Christus…
De essentie van onszelf vernederen is het erkennen dat we Gods genade nodig hebben. God geeft Zijn genade nooit aan iemand die er eigenlijk de noodzaak niet van inziet. Weet je het nog? God is in zekere zin ‘jaloers’ op de genade die Hij geeft; als je haar ontvangt, moet je haar ook echt gebruiken!
Een prachtig beeld van deze waarheid vinden we in het loflied dat de maagd Maria zong, nadat de engel had aangekondigd dat zij de moeder zou worden van de Messias, de Zoon van God. Dit lied is ook wel bekend als het ‘Magnificat’, wat Latijn is voor ‘lofprijs’ of ‘verering’. De tekst van het lied staat in Lukas 1:46-48:
En Maria zei: Mijn ziel maakt groot de Heere, en mijn geest verheugt zich in God, mijn Zaligmaker, omdat Hij heeft omgezien naar de nederige staat van Zijn dienares. Want zie, van nu aan zullen alle geslachten mij zalig spreken…
Maria werd uitgekozen als de moeder van Gods Zoon, vanwege haar nederige houding. Dat was de reden dat zij uit alle vrouwen werd uitverkoren voor deze unieke eer. Toen de engel aan haar verscheen, zei hij: Wees gegroet, begenadigde. Dit is hetzelfde woord als ‘nederige’. De geweldige genade van God werd op Maria gelegd vanwege haar nederige hart.
