Uitwerking op de hele gemeenschap

Met Pinksteren ontvingen de gelovigen bovennatuurlijke kracht. Het bewijs en de uitwerking hiervan blijkt opzienbarend uit de daarop volgende hoofdstukken van het boek Handelingen:

In Handelingen 4:31 lezen we: En zij werden allen vervuld met de Heilige Geest en spraken het Woord van God met vrijmoedigheid.

In Handelingen 4:33: En de apostelen legden met grote kracht getuigenis af van de opstanding van de Heere Jezus; en er was grote genade over hen allen.

In Handelingen 5:28 klaagt de Hogepriester tegen de apostelen: ...u hebt met deze leer van u Jeruzalem vervuld...

Dezelfde uitwerking, die de stad in opschudding bracht, werd daarna overal gevoeld waar de eerste christenen in de kracht van de Heilige Geest het getuigenis van de verrezen Christus brachten. We lezen bijvoorbeeld over Samaria in Handelingen 8:8: ‘En er ontstond grote blijdschap in die stad.’

Over de stad Antiochië in Pisidië lezen we in Handelingen 13:44: En op de volgende sabbat kwam bijna heel de stad samen om het Woord van God te horen.

In Filippi klaagden de tegenstanders van het Evangelie: Deze mensen verstoren de orde in onze stad. Het zijn namelijk Joden. (Handelingen 16:20)

In Handelingen 17:6 zeggen Thessalonicenzen: Deze mensen, die de wereld in rep en roer gebracht hebben, zijn ook hier gekomen.

En als gevolg van de weerstand tegen Paulus’ prediking in Efeze ‘raakte heel de stad in opschudding’ (Handelingen 19:29).

Er was één algemeen verschijnsel dat in iedere plaats met de komst van deze eerste christelijke getuigen gepaard ging: er was een machtige geestelijke uitwerking op de hele gemeenschap. Op sommige plaatsen was er een opwekking; in sommige kwam er een opstand; heel vaak ontstonden ze allebei. Maar er waren twee dingen die deze uitwerking niet hebben overleefd: onwetendheid en onverschilligheid.

Vandaag is op vele plaatsen het gedrag en de ervaring van belijdende christenen heel anders. Dit is zelfs van toepassing op vele groepen christenen die een echte ervaring van de wedergeboorte hebben gehad. Zij komen regelmatig samen in een kerk die voor aanbidding is gebouwd; ze leiden een keurig, respectabel leven; ze veroorzaken geen moeilijkheden; ze lokken geen opstand uit; ze krijgen geen tegenwerking. Maar helaas!... Ze maken ook geen enkele indruk. In de gemeenschap om hen heen hebben onwetendheid en onverschilligheid omtrent geestelijke zaken de overhand; er is geen verandering en geen uitdaging. De grote meerderheid van hun buren weet niet wat deze christenen geloven of waarom ze naar de kerk gaan, en het kan hen eigenlijk ook niet schelen.

Wat mankeert er? Het antwoord ligt in één woord: ‘kracht’. Het explosieve dynamiet van de Heilige Geest is uit het leven van deze christenen weggevloeid of weggebleven. En er is niets anders wat dat vervangen kan. De christelijke Kerk als geheel moet de uitdaging onder ogen gaan zien die Paulus verwoordde in 1 Korinthiërs 4:20: Want het Koninkrijk van God bestaat niet in woorden, maar in kracht.

Ook hier gebruikt Paulus het Griekse woord dunamis – dynamiet – explosieve kracht! Het gaat niet alleen om de woorden die wij spreken, maar om de kracht die onze woorden doeltreffend maken. De sleutel tot deze geestelijke kracht is de doop in de Heilige Geest. Daar bestaat geen vervanging voor.

Wij zien dus, dat volgens het Nieuwe Testament het allereerste resultaat van de doop in de Heilige Geest een bovennatuurlijke zalving is met kracht uit de hoogte om een doeltreffend getuige voor Christus te worden.