Daarom heb ik uw geboden lief, meer dan goud,
ja, meer dan zuiver goud.
Daarom heb ik al uw bevelen in alles voor rechtvaardig gehouden,
maar elk leugenpad heb ik gehaat.
(Psalm 119: 127 - 128)
Wat is jouw houding ten opzichte van Gods geboden? Vrees je ze? Of staan ze je tegen en houd je ze op afstand? Die houding zou dwaas zijn. God heeft ons zijn geboden niet gegeven om ons in problemen te brengen, maar juist om onze problemen op te lossen; ze niet bedoeld om ons te schaden, maar om ons te helpen.
Gods liefde ligt in zijn geboden. Ze zijn gegeven om ons te beschermen tegen onszelf, om ons te redden van het kwaad, en om ons de weg uit onze problemen en moeilijkheden te laten zien. David had dat geleerd. Vandaar dat hij tegen God zei:
Daarom heb ik uw geboden lief, meer dan goud, ja meer dan zuiver goud.
Wat is kostbaarder dan goud? Niets in deze geschapen wereld. Gods geboden zijn echter oneindig veel kostbaarder. De psalmist begreep dat. Daarom ontliep hij Gods geboden niet. Hij wees hij ze niet af, of gehoorzaamde ze zelfs niet met tegenzin. Nee, hij aanvaardde ze van harte, als tekenen van Gods liefde voor hem.
Zijn liefde voor Gods geboden gaf de psalmdichter automatisch een sterke afkeer van iedere verkeerde weg - een hekel aan alles wat tegen Gods geboden indruiste.
Het is onmogelijk om in morele kwesties neutraal te blijven. Echte liefde voor Gods geboden zal altijd maken dat we de vele bedrieglijke vermommingen van het kwaad herkennen èn ons ervan afwenden. Wandelen in het licht van deze geboden behoedt ons voor alles wat schadelijk en vernietigend is.
