Schep vreugde in de HEERE, dan zal Hij u geven wat uw hart wenst. (Psalm 37: 4) Kijk eens goed naar die eerste zin: Schep vreugde... Ooit stelde iemand de vraag: ,,Geniet jij van het feit dat je God dient, of is het meer een kwestie van 'verdragen'?" Een groot deel van de mensheid ervaart godsdienst als iets wat men 'verdraagt', een soort plicht die er nu eenmaal bij hoort en die je veel kost maar die weinig oplevert... Het is echter beslist niet Gods bedoeling dat we Hem als zodanig ervaren! De Westminster geloofsbelijdenis, die de leerstellige grondslag is van de Presbyteriaanse Kerk, stelt het volgende: ,,Het is de hoogste plicht van de mens om God te eren en zich voor eeuwig in Hem te verheugen.'' Dat laatste zinnetje betekent nogal wat... Heb je er ooit bewust bij nagedacht om jezelf in en over God te verblijden? David zegt hier: Schep vreugde in de HEERE, dan zal Hij u geven wat uw hart wenst. Dat houdt niet in dat God werkelijk alles zal doen wat wij maar wensen of wat maar in ons opkomt. De wensen die voortkomen uit onze eigen vleselijke, onbekeerde natuur zijn vaak verwrongen en bedorven. Als God aan deze wensen tegemoet zou komen, dan zou dat ons uiteindelijk eerder schaden dan baten. In plaats van onze vleselijke wensen belooft God ons wensen die nieuw zijn, goddelijke, heilzame wensen - het soort wensen dat God Zelf voor ons heeft. Hij zal deze wensen vervullen, omdat het de wensen zijn die Hij ons zelf heeft gegeven. Maar, zegt David, eerst moeten we leren ons in de Here te verlustigen. Dit houdt in dat onze persoonlijke relatie met de Heer de belangrijkste plaats in ons leven gaat innemen. Deze gaat boven alle andere relaties en boven alle andere dingen die ons voldoening schenken. In zo'n liefdesrelatie kan geen sprake zijn van bijbedoelingen. Wij zoeken God om Hem Zélf, niet om datgene wat we van Hem hopen te ontvangen. Iemand drukte het als volgt uit: We moeten leren Gods aangezicht te zoeken, niet Zijn handen... Maar dan komt de paradox: deze oprechte relatie met God, die draait om Hemzelf, baant de weg naar een plaats waar we een voldoening beleven die we op geen enkele andere manier zouden kunnen zien, laat staan bezitten. | 
