Vanwege het Paasweekend zullen bestellingen op 2 april pas verzonden worden.

sluit
Shop Doneer

Hoop, deel 3: Eeuwige hoop bevrijdt ons om te leven

Leestijd: 6 min.

De wereld om ons heen is vol met eenzame mensen. Als je op jezelf gericht bent, dan ben je heel eenzaam. Ze zitten opgesloten in de gevangenis van hun eigen leven. Ze leven voor zichzelf en sterven ook alleen met zichzelf. Ze hebben geen verwachting, geen hoop. Maar door Christus zijn we bevrijd uit deze gevangenis! Hij wil ons hoop geven in het leven én in de dood.

De bron van alle hoop is liefde

Voordat we dieper ingaan op deze hoop willen we eerst stilstaan bij de bron van onze hoop. De bron van alle hoop is de liefde van God. Paulus bevestigt deze waarheid in 2 Thessalonicenzen 2:16-17: En onze Heere Jezus Christus Zelf en onze God en Vader, Die ons heeft liefgehad en ons een eeuwige troost en goede hoop gegeven heeft, uit genade, moge uw harten vertroosten en u in elk goed woord en werk versterken.

Zijn dat geen prachtige woorden? God had ons lief.Daarom gaf Hij ons ‘een eeuwige troost en goede hoop, uit genade’. Vergeet nooit dat de allerhoogste kracht die achter het universum staat, de liefde van God is. God is een Vader, en als we God kennen als Vader, dan hebben we deze soort hoop – het is een gave van Zijn liefde, die voortkomt uit het vertrouwen in de onveranderlijke liefde en trouw van de Heer.

Voorbij de tijd

Samen met de uitdrukking ‘goede hoop’ zegt Paulus in bovenstaande tekst dat God ons ‘een eeuwige troost’ heeft gegeven. Samen met de hoop komt er een troost die de tijd overstijgt. Onze verwachtingen, onze vooruitzichten, de dingen waar we van genieten, ze blijven niet beperkt tot dit korte tijdsbestek. Het woord ‘eeuwig’ is zo’n rijk en veelomvattend woord. Het betekent ‘dat wat niet onderworpen is aan de tijd; dat wat niet plaatsvindt in de tijd; dat wat was vóór de tijd en ook alles wat zal zijn ná de tijd’. Eeuwige hoop tilt ons uit boven de grenzen van deze tijd en plaatst ons op een ander, eeuwig niveau van leven. Omdat we deze hoop hebben, kunnen we op deze aarde wandelen als koningen en koninginnen en regeerders. We zijn niet langer gebonden aan de tijd – we zijn bevrijd door de gave van de hoop – ons geschonken door Gods genade.

Focus op openbaring van Jezus

Hoop is dus iets dat ons optilt boven de grenzen van de tijd. In deel twee van deze studie hebben we geleerd dat alle hoop, hoewel gebaseerd op aanwezig geloof, gericht is op de toekomst. Waar moet onze hoop op gericht zijn? De apostel Petrus zegt ons in 1 Petrus 1:13 dat we onze hoop ‘volkomen moeten vestigen’ op de openbaring van Jezus Christus: Omgord daarom de lendenen van uw verstand, wees nuchter en hoop volkomen op de genade die u gebracht wordt in de openbaring van Jezus Christus. De ultieme focus van alle christelijke hoop is de openbaring van Jezus Christus. Dit is de levende hoop die alle werkelijk gelovigen voor ogen staat.

Bevrijd om te leven

Om het eeuwige karakter van de hoop te benadrukken, zullen we kijken naar Rom. 14:7-8: Niemand van ons leeft immers voor zichzelf, en niemand sterft voor zichzelf. Want als wij leven, leven wij voor de Heere en als wij sterven, sterven wij voor de Heere. Of wij dan leven of sterven, wij zijn van de Heere.

We leven en sterven dus niet alleen voor onszelf. Als je zo op jezelf gericht bent, dan ben je heel eenzaam. En de wereld om ons heen is vol met eenzame mensen. Ze zitten opgesloten in de gevangenis van hun eigen leven. Ze leven alleen voor zichzelf en sterven ook alleen met zichzelf. Ze hebben geen verwachting. Ze hebben verder geen belangstelling voor dingen buiten zichzelf en zijn ook niet betrokken bij dingen buiten hun eigen leefwereld. Ze zitten opgesloten in zichzelf. Maar door Christus zijn we bevrijd uit deze gevangenis!

Paulus zegt dat we niet voor onszelf leven en niet voor onszelf sterven. We leven voor Christus en we sterven in Christus. Of wij dan leven of sterven, wij zijn van de Heer. De dood heeft dus geen wezenlijke heerschappij over ons. Hij jaagt ons geen angst aan. Sterven is simpelweg het overgaan naar een hoger niveau van leven.

We moeten begrijpen dat Christus Zich bezig heeft gehouden met de meest essentiële dingen waarmee we geconfronteerd worden – en dat zijn leven en dood. Elke religie, geloofsovertuiging of filosofie die niet gaat over zowel het leven als de dood, is als geloofssysteem volslagen ontoereikend ten aanzien van de menselijke noden van zijn aanhangers. Elk van ons wordt namelijk geconfronteerd met het leven én met de dood. Deze waarheid – dat Jezus stierf en opstond uit de dood, en Heer van de levenden én de doden geworden is – maakt ons vrij van die gebondenheid aan onszelf, aan de tijd, en aan eigenbelang.

Wij leven niet meer voor onszelf. We leven voor Christus. En als we sterven, sterven we voor Christus. Hij is daar om ons te ontvangen; wij behoren Hem toe. We zijn Gods verantwoordelijkheid geworden. We hoeven onszelf niet meer te belasten met van alles te regelen, overal voor te zorgen, alles onder controle te hebben. Onze levens zijn de verantwoordelijkheid van de Heer.

Hoop tot voorbij het graf

Laten we tot slot van deze studie kijken naar de woorden van de psalmist David in Psalm 17:15, dat deze verwachting zo mooi samenvat. Hij zegt: Ik echter zal in gerechtigheid Uw aangezicht aanschouwen; ik zal, wanneer ik ontwaak, verzadigd worden met Uw beeld. Weet je, er bestaat een hoop die zich uitstrekt tot voorbij het graf. David zegt in feite: ik ga in de dood in slaap vallen. Maar er komt een dag, een moment, dat ik wakker zal worden. Ik zal dan Zijn aangezicht zien. Ik zal worden bekleed met Zijn gerechtigheid. En ik zal verzadigd worden.

Verzadigd! Wat een krachtig woord is dat! Als ik nadenk over het vers dat we net hebben genoemd, dan herhaal ik het graag steeds weer in mezelf: Verzadigd …. verzadigd… ten volle verzadigd. Ik zal verzadigd zijn!

Weet je, dat is mijn hoop. Dat is mijn hoop in het leven, en dat is mijn hoop in de dood. Dat is de hoop die mij heeft vrijgemaakt van de tijd met al haar nietige belangen en zorgen, vrijgemaakt van mijn eigen kleinheid, van mijn eigen onbekwaamheden – van mijn eigen zwakheden en frustraties. Ik zit niet langer opgesloten in die gevangenis. Wat heeft mij vrijgemaakt? Hoop! Wat ben ik God dankbaar voor die hoop!

Woorden van hoop

Wellicht wil je tot slot van deze brief met me meedoen in het danken van God voor de hoop die zo verzadigend is. Of misschien voel je je als die mens zonder hoop, opgesloten in de gevangenis van je eigen leven. Ik verzeker je dat je niet de enige bent. Ook ik heb het ooit in mijn hopeloosheid uitgeroepen naar God, en Hij heeft voorzien in mijn nood. Wil je samen met mij bidden? Laten we ons samen op het Woord van God richten en ons gebed opzenden:

Vader, dank U voor de belofte van een hoop die mij vrij kan maken. Ik wil die hoop van U ontvangen. Ik zie op Uw Woord, en in geloof spreek ik dit uit: Uw liefde is mijn bron van hoop. Ik richt mij vol vertrouwen op de openbaring van Jezus Christus. Deze hoop is een eeuwige hoop, die mij uittilt boven de grenzen van de tijd. Ik wil leven voor de Heere en als ik sterf, wil ik sterven voor de Heere. Of ik dan leef of sterf, ik ben van de Heere. Ik zal in gerechtigheid Uw aangezicht aanschouwen; ik zal, wanneer ik ontwaak, verzadigd worden met Uw beeld. Dank U Heer, dat U nieuwe hoop in mijn hart laat ontspringen. Ik vertrouw op U, op U alleen... Dank U Heer, voor deze hoop die vrijmaakt. Amen.


Klik hier om de volgende studie te lezen: Hoop, deel 4: Hoop is een onmisbaar onderdeel van redding

Download studie als pdf

Bestel deze onderwijsbrief gratis!

Het maximale aantal is 20. Neem contact met ons op als je meer onderwijsbrieven wilt bestellen.
Vul hier je e-mailadres in zodat we contact met je kunnen opnemen indien nodig.