Twee prachtige verzen uit Spreuken zijn lange tijd een lichtbaken voor me geweest. Samen sommen ze de voorwaarden op voor ware rijkdom, of Gods voortdurende voorziening. Eén voorwaarde vervult de Heer, de andere moeten wij zelf vervullen. Aan beide voorwaarden moet voldaan zijn, voor we de resultaten ervan zien in ons leven. De voorwaarde waaraan de Heer voldoet staat in Spreuken 10:22: Het is de zegen van de Heer die rijk maakt, en Hij voegt er geen zorgen aan toe. (NASB) De grote, allereerste voorwaarde voor ware rijkdom - zowel geestelijk als in andere opzichten - is de zegen van de Heer. Zonder de zegen van de Heer kunnen we niet op iets goeds rekenen. Aan de andere kant is de zegen van de Heer alleen niet voldoende. In Spreuken 10:4 lezen we namelijk: Een luie hand brengt armoede, maar ijverige handen maken rijk. (WV) Om werkelijke welstand te kennen, is de zegen van de Heer nodig, aangevuld met onze ijver. Het is niet genoeg om alleen maar te wachten op de zegen van God, of die zelfs alleen maar te ontvangen. Het zal Gods doel in je leven niet vervullen, tenzij je er jouw eigen, persoonlijke ijver aan toevoegt. We zagen al: ijver en inzet zijn het tegenovergestelde van luiheid. Het is een tekst die in mijn eigen ervaring steeds opnieuw waar is gebleken, tientallen jaren lang. Ik ben in allerlei verschillende omstandigheden geweest, in vele vormen van bediening, in vele landen op enkele continenten. En ik denk dat ik kan zeggen dat ik, door Gods genade, altijd inzet heb getoond, in zowel kleine als grote dingen. Iedere situatie waarin ik betrokken ben geweest, mocht ik naderhand achterlaten in betere conditie dan die waarin ik haar gevonden had - zowel geestelijk, als financieel en in andere opzichten. Ik hoop dat je dit herkent; de optelsom van Gods zegen en onze ijver maakt dat dingen onder onze handen groeien en tot bloei komen. Vraag Gods zegen en maak dit één met jouw ijver, en je hebt werkelijke geestelijke rijkdom. | 
