God deed twee geweldige wonderen om de Israëlieten in het Beloofde Land te brengen: het stilzetten van de rivier de Jordaan terwijl de mensen er doorheen trokken, en de verwoesting van en overwinning op Jericho. Maar... vanaf dat moment moesten ze vechten voor alles wat ze kregen!
Dit geldt ook voor ons leven als christen. God zal bepaalde wonderen doen om je binnen te brengen, maar daarna krijg je alleen datgene waar je voor vecht. En als je er niet voor vecht, dan bezit je het niet!
Historisch gezien namen de Israëlieten op dat moment niet het hele land over... Ze woonden er samen met de vreemde volken - wat geregeld uitmondde in een ramp. Ook dit is een beeld van de Kerk, die probeert haar beloofde land binnen te trekken en samen te leven met de vijandige krachten die er niet zouden mogen zijn. Jozua en de Israëlieten die hun erfenis in bezit namen zijn een voorbeeld voor jou en mij. Ga niet met je armen over elkaar staan en zeg: ,,Het is al allemaal van ons.'' Dan zal je zeker teleurgesteld worden. En raak ook niet ontmoedigd als je terechtkomt in enorme gevechten. Dat hoort bij het proces.
Een belangrijk gedeelte uit één van de kleinste profetische boeken, Obadja, bevat een prachtige boodschap over het terugkrijgen van onze erfenis. Vers 17 schildert het herstel van Israël aan het eind van dit tijdperk. Het is momenteel al onderweg, maar het heeft nog een lange weg te gaan:
Maar op de berg Sion zal er ontkoming zijn, en die zal een heiligdom wezen; en het huis van Jakob zal zijn bezittingen weer in bezit nemen. (Obadja 17)
Let op drie cruciale onderwerpen: 1. ontkoming (bevrijding); 2. heiligheid en 3. Gods volk dat zijn bezittingen weer bezit. (Het is mogelijk bezittingen te hebben die we niet werkelijk bezitten.) Dit zijn de stappen, in een heel eenvoudige volgorde, die Gods volk tot herstel zullen brengen en haar erfenis doen terugkrijgen. Hoewel ik zelf geen Jood ben, voel ik me nauw betrokken bij Israël, het Midden-Oosten en het Joodse volk. Mijn kijk op de geschiedenis is dat de Joden door hun ongehoorzaamheid ongeveer negentien eeuwen lang in ballingschap zijn geweest en werden afgehouden van de erfenis die God hen heeft gegeven. In de tijd waarin we nu leven, zien we dat zij op hun weg terug zijn. Dit geldt niet alleen voor Israël, maar ook voor de andere mensen in Gods verbond, de Kerk. Ongeveer net zo lang is zij afgescheiden gebleven van de erfenis die God haar in Jezus gegeven heeft. Als je de Gemeente uit Handelingen door de eeuwen heen volgt tot vandaag, dan zal je met me eens zijn dat er weinig overeenkomsten meer zijn. Israël dat terugkeert naar haar geografische erfenis is dan ook een voorbeeld en een uitdaging voor de Kerk om terug te keren naar haar geestelijke erfenis in Jezus Christus. De stappen zijn hetzelfde: bevrijding, heiligheid, bezit van onze bezittingen.
