In Deuteronomium 28 vinden we een lijst van alle zegeningen en vloeken. De zegeningen beginnen met deze woorden: En het zal gebeuren, als u de stem van de HEERE, uw God, nauwgezet gehoorzaam bent (...) al deze zegeningen over u zullen komen en u bereiken. (vers 1,2) De vloeken beginnen met de volgende woorden: Als u de stem van de HEERE, uw God, niet gehoorzaam bent (...) zullen al deze vervloekingen over u komen en u treffen (vers 15). Het staat of valt met het horen of veronachtzamen van Gods stem. Gehoorzaamheid in aanbidding is de aangewezen weg om in die houding en relatie tot God te komen, waarin we werkelijk zijn stem verstaan. Met andere woorden, we zullen Gods stem niet verstaan, tenzij we een houding van aanbidding hebben. En als we Gods stem horen, gaan we in tot zijn rust. Aanbidding is dus de weg naar rust. Alleen zij die weten hoe ze echt moeten aanbidden, kennen werkelijke rust. Er blijft dus een rust over voor het volk van God. Want wie zijn rust binnengegaan is, die rust zelf ook van zijn werken, zoals God van de zijne. Laten wij ons dan beijveren om die rust binnen te gaan, opdat niemand door dit voorbeeld van ongehoorzaamheid ten val zal komen.(Hebreeën 4:9-11) De Bijbel laat hier zien dat Gods volk de rust niet binnenging, vanwege ongehoorzaamheid. Ik wil niet zeggen dat we terug naar de wet moeten en de sabbat moeten gaan houden, of de zondag maken tot sabbat. Ik stel alleen vast dat we Gods opdracht om rust te nemen gemakkelijk kunnen missen. Ik ben ervan overtuigd geraakt dat als ik iedere week zeven dagen lang druk ben, ik God niet behaag. Bovendien (of juist daardoor?) breng ik daarmee mijn gezondheid ernstig in gevaar. God heeft iets in mijn hart bewerkt inzake de sabbatsrust. Ik geloof dat Hij ook iets in jouw hart kan doen, wat je ertoe zal brengen om heel natuurlijk zijn goddelijke, eeuwige, onveranderlijke wetten te houden. |