I.v.m. de kerstvakantie worden er tussen 24-12-2024 en 3-1-2025 geen bestellingen verstuurd. Bestel snel jouw items!

sluit
Shop Doneer

Houd de stekker erin

Leestijd: 2 min.
Weekthema:
Bouwsteen vier: volharding
Ooit kende ik een zeer succesvolle jonge leider van een groeiend en bloeiend werk in de Verenigde Staten. Kort nadat zijn zoon was geboren, was ik bij hen thuis en bad ik voor dit jongetje, en ik mocht hem opdragen aan de Heer. Toen hij opgroeide, bleek dat hij scheel was, en de oogarts zei dat er geen remedie was. Er was niets aan te doen. Hij zou zijn hele leven een corrigerende bril moeten blijven dragen.
Maar de Heer gaf hen een Bijbeltekst, Psalm 84:8: Zij gaan voort van kracht tot kracht... (en verschijnen voor God in Sion). Niet van zwakheid tot zwakheid, maar van kracht tot kracht. Zeven jaar lang hebben zijn ouders aanspraak gemaakt op deze belofte van God: van kracht tot kracht. Het resultaat was dat deze jongen vandaag perfect genezen is! De arts zegt dat hij geen bril meer nodig heeft. Maar het heeft zeven jaar geduurd.
Als je naar een genezingsdienst gaat en er wordt voor je gebeden, maar je ziet geen enkel resultaat, dan kun je zeggen: "Jammer, ik ben niet genezen". Maar misschien is je genezing wel onderweg en al begonnen. Misschien moet je volharden om je genezing te ontvangen. Hoe lang? Dat weet God alleen. Niet elke genezing vindt onmiddellijk plaats; veel genezingen gaan geleidelijk. Maar als je niet volhardt in een houding van geloof, die ziet op de Onzienlijke, zoals Mozes ook deed (zie Hebreeën 11:27: Door het geloof heeft hij Egypte verlaten, als ziende de Onzienlijke), dan kun je de genezing kwijt raken of de genezing die op je wacht, niet bereiken.
Persoonlijk geloof ik dat iedereen, op wie volgens de Bijbel de oudsten hun handen leggen in geloof en onder de zalving van de Heilige Geest, begint te genezen. Dat is wat Gods Woord zegt. Maar velen ontvangen geen definitieve of blijvende genezing, omdat ze niet volharden.
Als ik voor mensen bid en ik weet dat God hen fysiek heeft aangeraakt, zeg ik: "Nu is de kracht van God aan het werk in je lichaam. Houd de stekker in het stopcontact, en je zult genezen worden". Als ze me vragen hoe ze de stekker erin moeten houden, dan zeg ik: "Door God te danken. Blijf Hem gewoon danken, danken, danken".
Toen ik Ruth voor het eerst ontmoette in 1977, was ze invalide door een kapotte ruggenwervel. Als een gebaar van welwillendheid ging ik voor haar bidden - niet wetend waar ik nog meer in terecht zou komen! Ik bad voor haar in juni van dat jaar en ik wist dat God haar had aangeraakt. Dus zei ik: "God heeft je aangeraakt, houd nu de stekker erin".
En zij werd één van mijn grote voorbeelden. Ze hield de stekker erin tot november, en ze dankte God gewoon elke dag dat Zijn genezende kracht in haar lichaam aan het werk was! Maanden later, tijdens een samenkomst in november, werd ze onmiddellijk en blijvend genezen. Maar ze moest de stekker er zo'n vijf maanden in houden. Veel mensen zouden hem eruit getrokken hebben en gezegd hebben : "Nou, jammer, ik ben niet genezen". Als je zegt: "Ik ben niet genezen", dan heb je de stekker eruit getrokken. De stroom is dan afgesneden. Maar als je volhardt, dan zal je de kracht van God zien!

Hemelse Vader, wilt U mij ook die volharding leren, die weigert alleen maar te zien op wat voor ogen is, maar die net als Mozes blijft zien op de Onzienlijke. Stel een wacht voor mijn lippen, om geen negatieve belijdenis uit te spreken, maar alleen datgene wat ik zie met de ogen van geloof. Amen.