Als ik er bij stil sta hoeveel eenzame christenen er zijn in de wereld, dan overweldigt het antwoord me. Te meer omdat ik geloof dat er niet zoiets zou hoeven bestaan als een 'eenzame christen'. Een van de grootste veranderingen die in ons denken moet plaatsvinden, is het beeld te veranderen van wat christen zijn inhoudt... Het betekent dat je deel uitmaakt van Gods gezin. En dat is geen theologische status, maar werkelijk horen bij en deel zijn van een echt gezin. Eenzaamheid is iets verschrikkelijks. Toch zijn miljoenen mensen eenzaam. Hoewel de bevolking op aarde steeds sneller toeneemt - en hoewel steeds meer mensen vlak bij elkaar in grote steden wonen - is deze wereld en zijn onze steden vol met eenzame mensen. Het is mogelijk om eenzaam te zijn temidden van een grote mensenmassa. Het is mogelijk om eenzaam te zijn in een grote stad. Het is zelfs mogelijk om eenzaam te zijn midden in een grote gemeente! Denk eens even na of jij iemand weet in jullie gemeente die mogelijk eenzaam is, en kom vandaag in actie om die persoon te bemoedigen! Of als jij zelf je eenzaam voelt, ook dan kun jij in actie komen door iemand anders die eenzaam is te benaderen en te zegenen. Eenzaamheid terwijl je omringd bent door mensen is eigenlijk de ergste vorm van eenzaamheid. Ondanks de mensen om je heen voel je je afgesneden van contact, door een onzichtbare blokkade waarvan je geen idee hebt hoe je er doorheen moet breken. Eenzaamheid is niet Gods plan voor een mens. In het begin van de geschiedenis van de mensheid, voorzag God in een maatje voor de eerste mens, want Hij besloot: Het is niet goed dat de mens alleen is (Genesis 2:18). God heeft ons sociale mensen gemaakt die elkaar nodig hebben. Hij wil ons uit onze eenzaamheid bevrijden en ons brengen in zijn gezin. Hij wil ons broers en zussen geven met wie we zijn liefde delen. |