Zelfbeheersing en doorzettingsvermogen (of volharding) zijn dus de flessenhals. Zolang je niet door die flessenhals kunt komen, ben je niet in staat verder te gaan. Misschien moeten we ter bemoediging even kijken naar een paar teksten, te beginnen bij Hebreeën 6:11 en verder: Maar wij verlangen ernaar dat ieder van u dezelfde inzet toont, tot volle zekerheid van de hoop, tot het einde toe, opdat u niet traag wordt, maar navolgers bent van hen die door geloof en geduld te beloften beërven (verzen 11-12 ) Let op dat woord inzet. En ook op de uitdrukking tot het einde toe. Met andere woorden: houd niet zomaar op. Opnieuw zeg ik: het is niet voldoende om alleen maar geloof te hebben. Je hebt geloof én geduld nodig. Want toen God Abraham de belofte deed, zwoer Hij bij Zichzelf, omdat Hij bij niemand die hoger was, kon zweren. Hij zei: "Voorzeker, rijk zal Ik u zegenen en overvloedig zal Ik u in aantal doen toenemen. En zo heeft hij de belofte verkregen na daar geduldig op gewacht te hebben.(verzen 13-15) Hoe lang heeft het geduurd? Vijfentwintig jaar! Denk eens aan de ontelbaar vele keren dat hij in de verleiding moet zijn gekomen om te twijfelen, of te zeggen: "Dit werkt niet". God liet hem negenennegentig jaar oud worden voordat hij de beloofde zoon kreeg. Dat is geduld. En bedenk dat Abraham de vader van alle gelovigen is. Wij zijn kinderen van Abraham als we wandelen in de voetstappen van het geloof van onze vader Abraham. Wat waren zijn voetstappen? Geloof en geduld. Over deze principes staat veel geschreven in Hebreeën, dus laten we kijken naar Hebreeën 10:36: Want u hebt volharding nodig, opdat u, na het volbrengen van de wil van God, de vervulling van de belofte zult verkrijgen. Er zit een hiaat tussen het doen van de wil van God en het ontvangen van de belofte. Binnen dat hiaat kun je twee dingen doen. Je kunt de stekker erin houden, of de stekker er uit trekken. Als je de stekker eruit trekt, krijg je niets. Als je de stekker erin houdt, krijg je alles. Wat is God aan het testen? Je volharding. In Hebreeën 12:1 lezen we: Welnu dan, laten ook wij, nu wij door zo'n menigte van getuigen omringd worden, afleggen alle last en de zonde, die ons zo gemakkelijk verstrikt. En laten wij met volharding de wedloop lopen die voor ons ligt. Het leven van het christen is geen sprint. Ik denk dat je kunt zeggen dat het eerder een marathon is. Veel mensen starten heel snel, maar halen nooit de eindstreep. Wat we beslist nodig hebben, is de bouwsteen volharding. We sluiten dit deel van onze studie af met de volgende eenvoudige verklaring: | 
