Wel geloof, nog niet de Heilige Geest ontvangen

De ervaring van de apostelen laat zien dat de redding (of ook wel de wedergeboorte) en de doop in de Heilige Geest twee duidelijke en afzonderlijke ervaringen waren. De apostelen ontvingen de eerste van deze ervaringen, leven, op de zondag van de Opstanding. De tweede, kracht, ontvingen ze zeven weken later op de zondag van Pinksteren.

Verdere studie in het boek Handelingen laat zien dat de twee ervaringen gewoonlijk afzonderlijk plaatsvinden, en vanaf de Pinksterzondag wordt de term ‘de Heilige Geest ontvangen’ altijd en alleen gebruikt voor de tweede ervaring - de doop in de Heilige Geest. Hij wordt nooit opnieuw gebruikt om de wedergeboorte te beschrijven.

Er zijn drie andere gebeurtenissen die volgen op Pinksteren, waarvan de Bijbel vermeldt wat er plaatsvond toen mensen in de Heilige Geest werden gedoopt. Dat was in Samaria, in Efeze en in het huisgezin van Cornelius. We zullen deze gebeurtenissen onderzoeken.

In Handelingen 8:5 en 12 lezen we: En Filippus daalde af naar de stad van Samaria en predikte hun Christus. ... toen zij Filippus geloofden, die het Evangelie van het Koninkrijk van God en van de Naam van Jezus Christus verkondigde, werden zij gedoopt, zowel mannen als vrouwen.

Deze mensen hadden nu de waarheid van Christus gehoord die hun door Filippus was gepredikt; ze waren tot geloof gekomen; ze waren gedoopt.

In Markus 16:15-16 geeft Christus Zijn apostelen de opdracht het Evangelie te prediken: Ga heen in heel de wereld, predik het Evangelie aan alle schepselen. Wie geloofd zal hebben en gedoopt zal zijn, zal zalig worden, maar wie niet geloofd zal hebben, zal verdoemd worden.

De mensen van Samaria hadden het gepredikte Evangelie gehoord; ze waren tot geloof gekomen en ze hadden zich laten dopen. Het zou, op basis van Christus’ eigen woorden, onredelijk en onbijbels zijn als we zouden ontkennen dat deze mensen behouden waren. Toch hadden deze mensen de Heilige Geest nog niet ontvangen:

Toen de apostelen die in Jeruzalem waren, hoorden dat Samaria het Woord van God aangenomen had, stuurden zij Petrus en Johannes naar hen toe, en toen zij aangekomen waren, baden zij voor hen dat zij de Heilige Geest mochten ontvangen. (Want Hij was nog op niemand van hen gevallen, maar zij waren alleen gedoopt in de Naam van de Heere Jezus). Toen legden zij hun de handen op en zij ontvingen de Heilige Geest. (Handelingen 8:14-17)

De mensen van Samaria ontvingen verlossing door de bediening van Filippus, en de Heilige Geest door de bediening van Petrus en Johannes. Het ontvangen van de Heilige Geest was voor hen een aparte ervaring, die volgde op het ontvangen van de verlossing. Hier hebben we een tweede voorbeeld uit de Bijbel dat aantoont dat het mogelijk is bekeerd te zijn en een echte christen te zijn geworden, maar toch (nog) niet de Heilige Geest ontvangen te hebben in de betekenis waarin deze uitdrukking vanaf de Pinksterdag wordt gebruikt.