Het einde van zijn leven
Na een bovennatuurlijke bevrijdingservaring in 1996, opnieuw in Hawaï, en vervolgens een krachtige openbaring van Gods vaderhart (zie het boek ‘Man en Vader’), komt Derek Prince tot het diepe, levensveranderende besef dat de hemel werkelijk een ‘thuis’ is. In die tijd zegt hij tegen Ruth: ,,Als je iets op mijn grafsteen zet, dan zijn wat mij betreft twee woorden genoeg: Gone home (‘Naar huis’… of ‘Thuis’). Geen van beide kan op dat moment voorzien dat Ruth Derek voor zal gaan en bijna vijf jaar eerder dan Derek verenigd wordt met de Heer. Uiteraard zorgt Dereks naaste familie er momenteel voor dat zijn wens wordt vervuld.
Na Ruth haar overlijden in 1998 blijft Derek Prince schrijven en nog enige tijd reizen, voornamelijk in de Verenigde Staten en Engeland. Wie dichter bij hem staat, bemerkt in deze tijd een nieuwe zachtheid en bewogenheid in hem, die deels zijn oorzaak vindt in de pijn van zijn verlies. In deze zelfde tijd komt in zijn bediening en prediking ook bijzondere bewogenheid naar voren voor wezen, weduwen, armen en verdrukten. Hij schrijft een profetisch, richtinggevend boekje: Wezen, weduwen, armen, verdrukten… Gods hart.
Met het oog op de toekomst van DPM, draagt hij in april 2000 het leiderschap van zijn internationale bediening over aan de International Council (Internationaal Bestuur). In 2001 keert Derek terug naar Jeruzalem, waar hij – temidden van het opnieuw opgelaaide geweld in het Israëlisch-Palestijns conflict – in gaat wonen bij een bevriende familie, gedurende de laatste twee jaar van zijn leven. In deze tijd krijgt Derek te maken met hevige strijd op het gebied van zijn gezondheid. De ouderdomsziekte Polymyalgia Rheumatica, kanker en een aanhoudende, ernstige huidaandoening op zijn hoofd, zorgen voor veel ongemak en pijn. Toch blijft hij overwegend opgewekt, positief en vastbesloten om Gods opdracht voor hem hier op aarde, tot een goed einde te brengen. Ook benadrukt hij steeds hoe het gebed en de liefde van anderen hem opbeuren en voor ieder beantwoord gebed geeft hij God alle glorie.
Het nieuws van Dereks overlijden brengt wereldwijd onmiddellijk een grote stroom van condoleances en tekenen van medeleven en op gang. Uit vele uithoeken komen brieven, kaarten, e-mails en telefoontjes van mensen die in hun leven beïnvloed zijn door de bediening van Derek Prince. Een bijzondere kracht van Derek is de breedte van onderwerpen waarin hij stabiele, grondige bijbeluitleg geeft. Speciale gebieden waarin zijn onderwijs baanbrekend en uniek is, en die zeker door velen herinnerd zullen worden, zijn:
• Bevrijding van de vloek
• Gebed voor de overheid
• De plaats van Israël in Gods plan
• Bevrijding van demonen
• De kracht van proclamatie
Ook heeft Derek Prince veel gesproken over de gebeurtenissen aan het einde der tijden en gaf hij interpretatie van de bijbelse profetieën. Verder legt hij in zijn onderwijs grote nadruk op het offer van Jezus aan het Kruis en de toepassing daarvan op vele gebieden van ons leven.
Terugkijkend op een leven van bijna zestig jaar in dienst van Christus, zegt Derek Prince:
,,God is trouw! Ik zou dit nooit allemaal hebben kunnen plannen. Altijd weer ben ik verbaasd als ik hoor dat mensen in een afgelegen dorpje in India weten van mijn onderwijs, of dat Siberische broeders en zusters mijn video hebben bekeken. God heeft het allemaal gearrangeerd. Terugkijkend moet ik zeggen dat als God mij vooraf ook maar een glimp had gegeven van zijn plannen, ik het waarschijnlijk niet zou hebben kunnen geloven… Maar de reden dat hij me dit allemaal heeft gegeven? Het is niet mijn eigen rechtvaardige wandel, het is niet mijn eigen wijsheid, niet mijn eigen kracht… maar simpelweg Gods trouw!’’
Een paar jaar geleden, kort na Ruth haar overlijden, schreef Derek aan één van haar dochters het volgende:
,,Een van de verzen die je moeder en ik vaak proclameerden, is Johannes 4:34: Mijn spijze is de wil te doen van Hem die mij gezonden heeft, en Zijn werk te volbrengen. Het is dat laatste vers, waar ik mij nu op richt: Zijn werk te volbrengen. Ieder van ons heeft een opdracht die ons door God is toevertrouwd. Het belangrijkste is dat we zo leven, dat de taak die Hij ons heeft toevertrouwd, volbracht wordt.’’
Ieder die Derek van nabij heeft gekend, zal het ermee eens zijn dat hij zijn van God gegeven taak heeft volbracht met eer en waardigheid.